Antoinette volgde voor de tweede keer het trainingsarrangement van Mischa bij Academy Bartels. Samen met haar Fries Barolo, een bijna 7 jarige ruin, die Antoinette zelf gefokt heeft, reisde ze af van het zuiden. Barolo is een paard wat eigenlijk alles heel erg makkelijk doet. Hij loopt momenteel relatief makkelijk zijn punten in het Z1, maar dat is niet het doel opzich. Hun doel is om hoger te gaan rijden. Barolo heeft zeker de kwaliteiten, maar alles moet maar net op zijn plek gaan vallen.
Focus behouden als uitgangspunt
Antoinette omschrijft haar paard als een groot paard met een klein hartje. De laatste tijd had ze het idee dat hij daar een beetje misbruik van maakte. Ze vertelt “ik merk dat hij andere objecten om de bak heen gebruikt om afgeleid te raken, hij vindt het dan wat spannend en is dan niet meer met mij bezig.” Ze had dus een concreet leerdoel voor deze week: zorgen dat hij zijn volledige focus bij haar houdt en dat hij toelaatbaar blijft in zijn lijf, zodat hij haar niet meer buitensluit in haar hulpen. Antoinette had hier de afgelopen week thuis ook al hard aan gewerkt, maar Mischa heeft haar net weer eventjes dat extra zetje gegeven, Mischa kwam met de kleine dingetjes die vooral heel erg belangrijk waren en het verschil maakten.
Waarom Mischa?
Vorige keer volgde Antoinette ook een trainingsarrangement bij Mischa. Antoinette vertelt “Ik ben normaal gesproken niet iemand die nieuwe dingen snel gaat uitproberen bij andere trainers, ik ben daar altijd een beetje voorzichtig in. Vorige keer heb ik mezelf echt een beetje in het diepe gegooid. Maar dat was niet voor niets, ik ben nu hélemaal fan van Misha!
Ze vervolgt “Als persoon is Misha een fantastisch mens, echt een mensen mens, ze kan zich ontzettend goed verdiepen in wat een ruiter voelt, maar ook in hoe een ruiter en hoe een paard denkt”. Antoinette vindt Mischa ongelofelijk goed schakelen tussen mensen die wat spanning hebben, bang zijn en bijvoorbeeld nog moeite hebben met het aan galopperen, en tussen een wat hoger niveau en dan het kleinste detail ook kunnen zien. “Als ik denk ‘nou dat kan ik wel even verbloemen, dat ziet niemand’ ziet Mischa dat gelijk en pikt ze dat eruit. Die details zorgen er voor dat er weer grotere resultaten zijn. Het feit dat Mischa alle details ziet, geeft mij het gevoel dat ik daar nog lang niet uitgeleerd ben.”
Voorliefde voor het Friezenpaard
Het is niet zo dat Antoinette alleen maar Friezen paarden rijdt, maar ze komen wel iedere keer weer op haar pad. Antoinette is al de 3e generatie uit haar familie in de Friezen fokkerij, dus dat is er wel met de paplepel in gegoten.
Wat Antoinette aantrekt tot de Friezen paarden is allereerst hun karakter. Ze vertelt “het zijn echt je maatjes, ze gaan voor je door het vuur, ze willen alles voor je doen, je kunt ze weer oppakken en ze zijn er áltijd weer. Friezen zijn heel toegankelijk, trouw, loyaal en daarnaast hebben ze toch ook wel front waardoor ze imponerend zijn. Uiteraard hebben Friezen ook wel hun nadelen, ze zijn wat minder snel en de buiging is soms wat lastiger.” Antoinette merkt echter wel dat ook de friezenfokkerij mee gaat met de tijd, Barolo is de eerste Fries welke ze echt fijn en makkelijke buiging van krijgt. Barolo is een heel hoogbenig paard, met veel lengte in zijn lijf, dit zal ongetwijfeld helpen.
De spreekwoordelijke drempel
Iedereen die hier voor het eerst komt, en is geweest, zegt het: Wat een rust, openheid en sfeer. Alles en iedereen is hier welkom! Zo ook Antoinette. Ze vertelt: “Iedereen die hier de eerste keer komt denkt waarschijnlijk ‘Dé Academy, dé dressuurpaarden en hét olympische niveau’, en dat is natuurlijk ook zo, maar het tegendeel is waar. Ik ervaarde al heel snel dat iedereen hier als individu wordt gezien, iedereen is gelijk en ook iedereen is welkom. Alles staat in het teken van het beste uit jezelf en je paard halen. Die drempel voorafgaand is dus helemaal onnodig en verdwijnt al snel als je hier bent.”
HorseBeat workshop
Antoinette heeft de workshop HorseBeat gevolgd en dit daarna gelijk in de praktijk toegepast op haar paard Barolo. Antoinette vertelt “Het was erg leuk, ik kende al een beetje wat theorie, omdat ik zelf regelmatig met een hartslag meter heb gewerkt in de marathon mensport. Ik wist al dat de hartslag van Barolo voor een fries relatief laag ligt, op ander terrein en spannende plekken schiet hij meestal omhoog.” Antoinette vroeg zich of dit dan inderdaad nog steeds zo is of dat dit veranderd is.
Antoinette heeft gezien dat Barolo het nog steeds soms spannend vindt. Wat ook erg opvallend was, was dat de hartslag van Antoinette mee omhoog ging op het moment dat zij haar adem inhoudt als hij spanning opbouwt, dan pas komen haar hulpen ook minder door bij Barolo. Op het moment dat Antoinette door blijft ademen en rustig blijft, dan kan Barolo ook weer eerder zijn spanning laten afvloeien. Het heeft een hele erge wisselwerking op elkaar.
Tenslotte kwam er als tip van Mischa uit de HorseBeat ook nog dat ze niet te lang door moet trainen. Barolo moet best wel zwaar werken met verzamelwerk, scherp en alert blijven, niet afgeleid raken en de spanning blijven afvloeien. Alles bij elkaar zorgt ervoor dat Barolo toch wel vrij snel in de verzuring zit. Antoinette vertelt “Friezen staan er ook wel een beetje om bekend, ze gaan gewoon door. Dit is dus belangrijke informatie om altijd in mijn achterhoofd te houden.”
De gezelligheid voert de boventoon
Naast dat je tijdens het trainingsarrangement veel met je paard bezig bent, neem je met andere deel aan een trainingsarrangement. De groep is heel divers, ruiters van alle niveaus nemen deel, van het basiswerk en het net op wedstrijd gaan tot aan de ruiters die bezig zijn met het hogere werk en de moeilijkere oefeningen.
Dit verandert volgens Antoinette helemaal niets, zo vertelt ze “We zijn gewoon allemaal mensen, we hebben allemaal onze leuke dingen en onze minder leuke dingen, het wordt gewoon gedeeld met elkaar. We kijken bij elkaars lessen en leren van elkaar. Dat is heel mooi! Ook de locatie is gewoon geweldig, er hangt een hele fijne rust op het terrein en in de stallen. De faciliteiten zijn geweldig en alles wat men kan bedenken, is hier!”
Ze sluit af “voor het paard is het goed zo, 4 dagen trainen is precies mooi en het is genoeg voor hem. Voor mij daarentegen.. (ze lacht) ik had graag nog wel wat langer willen blijven! Twee weken langer ofzo dat ik het allemaal net nog een beetje meer eigen kan maken met de begeleiding van Mischa. Ik ben ook gewoon nooit uitgeleerd!”
