Al vier jaar komt Mariska bij Academy Bartels ‘op vakantie’, zo noemt ze het. Samen met haar paard Daan nam ze deel aan een 3-daags trainingsarrangement van Imke. Iedere zomer komt Mariska een dosis kennis en kunde opdoen waar ze zoals ze zelf zegt “een jaar verder op kan teren”. Vier jaar geleden begon Mariska met Daan bij de basis en intussen zijn ze Z2 startgerechtigd.
Kwart Hackney, een beetje Tuigpaard en een beetje van alles en nog wat
Al 11 jaar geeft Mariska les op Manege Morgenstond in Woerden. Mariska houdt van leren en wilde graag de volgende instructeurscursus van de KNHS volgen wanneer haar werkgever zei “Ga eerst maar eens in de praktijk aan de gang”. Zo gezegd zo gedaan, ze koos één van de manegepaarden en haalde deze uit de lessen, dat was de intussen 14-jarige Daan. Hij is een kwart hackney, heeft een beetje tuigersbloed, eigenlijk een beetje van alles wat.
Echt een vakantiegevoel
Mariska wil graag haar instructeur skills verbeteren en komt nu iedere zomer als de manegepaarden vakantie hebben naar Academy Bartels, Mariska: “Afgelopen jaar dacht ik, misschien moet ik eens een keer echt op vakantie gaan. Maar we waren nog geen half uur bezig met de eerste les en ik dacht nee, dit doen we volgend jaar gewoon weer. Ik vind de gastvrijheid, vriendelijkheid, openheid en de kennis zoveel waard. En als je hier om je heen kijkt heb je toch echt een vakantiegevoel. Het is heel idyllisch en ligt rustig in de natuur. Als je hier wegrijdt om naar een restaurant te gaan is het super mooi. Dit alles geeft echt een vakantiegevoel”.
Pas door naar stapje 2 als stapje 1 goed is
Op wedstrijd liep Mariska tegen de lengtebuiging van Daan aan. Hij is niet gebouwd voor de dressuur en dat werd al snel duidelijk in de zijgangen. Mariska: “Afgelopen dagen heb ik geleerd dat de lengtebuiging vooral te verbeteren was door alles net een stukje beter af te werken naar een oefening toe. Ik moet alles stapje voor stapje doen en pas door naar stapje 2 als stapje 1 goed is. Ik ga vaak te snel, dan denk ik voor het appuyeren, oké, we gaan schoudervoor en dan opzij. Nu heb ik geleerd alles net iets subtieler uit te voeren en alles te blijven controleren. Blijft hij echt nageeflijk? Blijft bij voldoende voor mijn binnenbeen naar voren denken? Echt het finetunen”.
Hartslagmeter bevestigd de stapjes
Een onderdeel van de trainingsdagen van Mariska was de workshop Horsebeat. Dit bestaat uit een stukje theorie en praktijk, Mariska vertelt: “Er kwamen dingen uit die ik van tevoren niet had verwacht. Mijn paard vindt de zijgangen moeilijk, dus ik had verwacht dat zijn hartslag dan heel hoog zou zijn, maar dat was helemaal niet. Juist wanneer ik onduidelijk was in mijn hulpen ging zijn hartslag omhoog, dan dacht hij ‘Hallo wat nu?’. Het beter afwerken van de verschillende stapjes in een oefening is dus ook beter voor de hartslag van mijn paard”.
Tot volgend jaar!
Mariska blikt terug op haar 3-daagse training: “De hartslagmeter was heel tof, maar gaf veel stof tot nadenken. De laatste les was alles beter bevestigd en kon ik ook uitvoeren. Alles staat op film en thuis ga ik de leerpunten rustig uitschijven. Ik heb in ieder geval veel handvatten waar ik verder meer kan, en als het aan mij ligt, ben ik er volgend jaar weer!”.
